دستاورد محققان دانشگاه شیراز؛
تولید بسته بندی های مواد غذایی با فناوری نانو
شاه بلاگ: پژوهشگران دانشگاه شیراز در تحقیقات خود تلاش كردند با كاربرد نانوسلولز، در جهت بهبود خواص بسته بندی های مواد غذایی تولید شده از نشاسته و ژلاتین گام بردارند.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، امروزه یكی از پركاربردترین مواد در صنعت بسته بندی مواد غذایی جهت جلوگیری از فساد آن ها، پلاستیك ها هستند. این مواد ضمن داشتن فرایند تولید راحتی و داشتن مقاومت بسیار بالا در برابر نفوذ رطوبت و هوا هزینه پایینی هم دارند. با عنایت به این كه این بسته بندی های پلیمری، زیست تخریب ناپذیر بوده و مشكلات زیادی را برای محیط زیست بوجود آورده اند، كوشش برای جایگزینی آن ها با استفاده از مواد طبیعی زیست تخریب پذیر رو به گسترش است.
دكتر محمد مهدی ظرافت- استادیار دانشكده تكنولوژی های جدید دانشگاه شیراز- یكی از محققان این طرح با اشاره به این مطلب كه یكی از مواد جایگزین برای بسته بندی های پلاستیكی، استفاده از پلیمرهای طبیعی است، عنوان كرد: پلیمرهای طبیعی معمولاً خواص بسته بندی ضعیف تری نسبت به پلیمرهای سنتزی دارند؛ اما این محدودیت را می توان با استفاده از افزودنی های نانومقیاس، مانند نانوسلولز و نانوذرات رس برطرف كرد و میزان استقامت و عبوردهی گازها و رطوبت را در این نوع پلیمرها بهبود داد.
وی ادامه داد: به همین منظور در این تحقیق تلاش شد تا اثر اضافه كردن نانوسلولز و كیتوسان به فیلم های متشكل ار تركیب نشاسته و ژلاتین بر خواص این نوع بسته بندی ها مورد بررسی قرار گیرد.
به گفته ی ظرافت، بر مبنای نتایج به دست آمده از این تحقیق، مواد نانومقیاس همچون نانوسلولز می توانند منجر به بهبود خواص فیلم های پلیمری طبیعی تولید شده از نشاسته و ژلاتین شوند و جایگزین مناسبی برای بسته بندی های پلیمرهای سنتزی باشند.
وی اظهار داشت: همانگونه كه اشاره شد معمولاً استقامت مكانیكی پلیمرهای طبیعی پایین است، اما نتایج این تحقیق نشان داد كه اضافه كردن نانوسلولز به ماتریس فیلم می تواند استقامت مكانیكی نشاسته را تا ۵۰ درصد افزایش داده و به صورت همزمان عبوردهی رطوبت و اكسیژن را هم كم كند.
به گفته این محقق با عنایت به زیست تخریب پذیری فیلم های پلیمری طبیعی بزرگ ترین مزیت آن در حفاظت از محیط زیست است و باید تلاش شود در بین مدت این نوع بسته بندی ها و بسته بندی های مشابه صرف نظر از قیمت تمام شده جایگزین مواد پلیمری سنتزی شوند. این نتایج در صنایع بسته بندی مواد غذایی نظیر صنایع بسته بندی شیرینی، میوه، مواد پروتئینی همچون گوشت و مرغ و... قابل كاربرد خواهد بود.
ظرافت در مورد امكان تجاری شدن نتایج به دست آمده عنوان كرد: این طرح هم اكنون در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده و مطالعاتی جهت ارتقای آن در مقیاس پایلوت هم صورت گرفته است. در عین حال، در صورت ارتقای طرح تا مقیاس صنعتی، قابلیت كاهش هزینه های تمام شده تا حد زیادی وجود دارد. در ایران نیز، تقاضای زیادی جهت این نوع بسته بندی ها وجود دارد و در صورت انجام تبلیغات افزایش هم خواهد داشت.
وی تصریح كرد: در این طرح، جهت بررسی خصوصیت های مختلف فیلم های سنتز شده، آزمون های FTIR، XRD، FE-SEM و DSC-TGA و عبوردهی گازها و رطوبت و همینطور آزمون استقامت مكانیكی و آب دوستی روی نمونه های مختلف انجام شده است.
به گفته این محقق، این بسته بندی جایگزین بسیار بهتری نسبت به نمونه های پلاستیكی متداول خواهد بود و افزون بر حفظ محیط زیست، در نگهداری مواد غذایی هم عملكرد بهتری خواهد داشت.
این تحقیقات حاصل تلاش های دكتر محمد مهدی ظرافت، دكتر صمد صباغی- اعضای هیأت علمی دانشگاه شیراز- و مهندس سید مجید نوربخش سلطانی- دانش آموخته كارشناسی ارشد دانشگاه شیراز است. نتایج این كار در مجله Carbohydrate Polymers با ضریب تأثیر ۴/۸۱۱ (جلد ۱۸۹، سال ۲۰۱۸، صفحات ۴۸ تا ۵۵) به چاپ رسیده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب